โลกเรามีแนวโน้มที่จะมองบุคคลผู้ประสบความสำเร็จและสั่งสมความมั่งคั่งไปในทางลบ โดยเปรียบกับปูที่อยู่ก้นถังที่ใช้ก้ามของมันดึงปูตัวที่พยายามหนีกลับลงมา จะเป็นอย่างไรหากเราพัฒนาวัฒนธรรมแบบที่ปูตัวที่หนีออกมาได้สำเร็จสอนตัวอื่นๆ ให้ทำแบบเดียวกัน ดังนั้นจึงเป็นการช่วยปูตัวแล้วตัวเล่าให้หนีออกมาได้จะมีขบวนของผู้ประสบความสำเร็จก้าวออกมาคนแล้วคนเล่า ผมเชื่อเรื่องโอกาสที่เท่าเทียมกัน เพราะจะนำไปสู่ความรุ่งเรืองที่มาจากอิสรภาพ แต่ผมไม่จำเป็นต้องยอมรับว่าเมื่อมีโอกาสแล้วทุกคนต้องสำเร็จเท่ากัน เพราะจะไปเป็นการสนับสนุนว่าการอิจฉาผู้ที่สำเร็จเป็นสิ่งถูกต้อง หากสมมติให้มีโลกที่ผู้คนประสบความสำเร็จด้วยการทุ่มเทและเกิดเก่งกาจขึ้นมา แต่กลับถูกติเตียน ขณะที่คนขี้เกียจได้ประโยชน์ เหตุการณ์แบบนี้ย่อมทำให้สังคมเสื่อมคุณธรรมลงอย่าใช้คำว่า ลดทอนความเหลื่อมล้ำ เพื่อเป็นข้ออ้างในการปลุก คาร์ล มาร์ก ให้ฟื้นคืนชีพ อันที่จริงความเหลื่อมล้ำเชิงบวกส่งเสริมคนอื่นๆ ทำให้สังคมมีแรงกระตุ้นและพลัง จุดเริ่มต้นของความมั่งคั่งอยู่ที่ทัศนคติเชิงบวกที่นำไปสู่ความมั่งคั่ง