นำเสนอรูปแบบการใช้ชีวิตยามค่ำคืนของคนกรุงเทพฯ ที่ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมตะวันตก สมัยรัชกาลที่ 5 สงครามโลกครั้งที่ 2 และการกลายสภาพเป็นเมืองกลางคืน หมายถึงเมืองที่มีความเคลื่อนไหวของคนกลุ่มต่างๆ ในเมืองที่ออกมาทำกิจกรรมยามค่ำคืนนอกบ้านกันมากขึ้น เพราะมีสิ่งอำนวยความสะดวก อาทิ ไฟฟ้า ถนนหนทาง ยวดยานพาหนะ ตลอดจนร้านรวงและสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ ที่ส่วนใหญ่เป็นสถานบันเทิงเริงรมย์แบบสมัยใหม่ที่ได้รับอิทธิพลจากตะวันตก แต่ "กรุงเทพฯ ราตรี" มีอะไรที่มากกว่าความบันเทิง ดังที่ผู้เขียนอธิบายว่า มีทั้งช่วงเวลาของการทำงาน การหารายได้ การพักผ่อนหย่อนใจ การสังสรรค์สนทนาและการเฉลิมฉลอง รวมทั้งช่วงเวลาของความตื่นเต้นและตื่นกลัว ความเป็นส่วนตัวและโลกสาธารณะ ความเป็นสุนทรียะและอันตราย ความใกล้ชิดและความเปลี่ยวเหงา และเป็นช่วงเวลาของการหลบซ่อนและการปลดปล่อย