"เด็กซ์เตอร์ มอร์แกน" ไม่ได้ทำงานอดิเรกที่แสนจะไม่มีพิษมีภัยมานานแล้ว เขาแสนจะเซ็งที่ "จ่าโดกส์" คนดีมาคอยตามติดเป็นเงา เขาค่อนข้างเครียดที่ชีวิตเริ่มจะเหมือนมนุษย์ธรรมดาเข้าไปทุกวัน แต่จู่ๆ ก็เกิดคดีสุดสยอง เหยื่อถูกตัดลิ้น ลูกตาวิ่งหมุนอย่างบ้าคลั่งอยู่ในเปลือกตาที่ถูกกรีดจนแหว่ง ริมฝีปากโดนตัดออกทั้งบนและล่าง แขนขาทั้งสี่ถูกตัดออก แต่เขายังไม่ตาย. น่าแปลกที่ "โดกส์" แทบหยุดหายใจเมื่อได้เห็น ไม่ใช่เพราะกลัว แต่เพราะเหตุผลอื่น ผู้โดยสารมืดบอกเขาเช่นนั้น น่าประหลาดที่ข้างเหยื่อแต่ละรายจะมีเศษกระดาษที่เขียนคำบางคำเอาไว้ ล้วนแต่เป็นคำที่เกี่ยวข้องกับคุณธรรมในการประกอบอาชีพ "เด็กซ์เตอร์" ชอบวิธีของผู้ลงมือรายนี้จริงๆ แต่เขาลืมคิดไปว่าถ้า "เด็กซ์เตอร์" ผู้แสนน่ารัก สุภาพ เรียบร้อย ช่างเรียนรู้ ต้องกลายเป็นเหยื่อเสียเอง เขาจะทำอย่างไร?