พุทธศักราช ๒๑๒๗ สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงสุวรรณภิงคาร หลั่งอุทกธาราเหนือพสุธา ประกาศอิสรภาพ ณ เมืองแครง! นับแต่วันที่ประชาเห็น.หยดเลือด กระเซ็นซ่านทุกแห่งหน นับแต่วันที่ทุกปวงประชาอยุธยา.ต่างปลอบใจ.“เอาเถิด อดทนไว้” “วันนี้.ไม่ใช่ของเรา วันใด.วันของเรา เราจักเอาคืน!” น้ำตาที่อาบหน้า แม้จะแห้งเหือดก็ยังเหลือคราบน้ำตา เราเสียกรุงปี ๒๑๑๒ นับตั้งแต่วันนั้น เรารอวันของเรา สิบห้าปี! หาก ‘ขัตติยนารี’ ณ ใจกลางหงสาวดี จะดำรงพระชนมาเช่นไร เมื่อ พระนเรศวรเจ้า พระน้องยาแห่งพระนาง คือผู้ประกาศอิสรภาพ! “รอเถิด.อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ต้องเป็นไป เราควรตายกันมาช้านาน จะต้องตายในครั้งนี้จะเป็นไร รอเถิด.รอทำหน้าที่สุดท้ายร่วมกัน แต่วันนี้.เราได้ปลื้มเปรมกับอิสรภาพของไทย เราตายในอิสระ. ชอบกว่าตายโดยมีตรวนแห่งความไร้เกียรติยศจองจำ”
วันที่เผยแพร่ : 01/08/2017
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม
หมวดหมู่ :
-
จำนวนหน้า : 456 หน้า หน้า
245 - Title statement
020 - International standard book number
100 - Main entry--personal name
250 - Edition statement
260 - Publication, distribution, etc. (imprint)
300 - Physical description
650 - Subject added entry--topical term
520 - Description
082 - dewclass
852 - dewsuffix
050 - Publish Year
350 - Price
041 - Language